محیط های استرس زا:

استرس واکنش رواني و فيزيولوژيکي است و زماني رخ مي دهد که فرد حس مي کند در موقعيت و شرايط تهديد کننده اي قرار گرفته است. استرس غالبا به صورت احساس اضطراب تجربه مي شود. هنگامي که فرد احساس مي کند در معرض خطر و تهديد قرار گرفته است سيستم اعصاب سمپاتيکش او را آماده فرار از خطر يا مقابله با آن مي کند و در عين حال در درون فرد پاره اي واکنش هاي فيزيولوژيکي نظير تپش قلب، تعريق، دلشوره و افزايش ترشح آدرنالين و مواد شيميايي ديگر رخ مي دهد.

محيط را به شکل ضمني هر آنچه در اطراف ما است، چه ساخته شده چه طبيعي، مي توان ناميد.معماران ساختمان ها و محيط هاي باز و منظر را محيط تعريف مي کنند.

استرس زاي محيطي عبارت از يک عنصر محيط فيزيکي است که به علت تهديدآميز بودن، واکنش عاطفي منفي ايجاد مي کند.عوامل استرس زاي محيطي، عواملي هستند که با ايجاد استرس در فرد در طولا ني مدت باعث افت قابليت هاي فرد خواهند شد.

استرس زاهاي محيطي نسبت به محيط هاي استرس زا داراي وجوه معين تر و بررسي شده تري هستند. عواملي که موجب مي شود محيط به نظر انسان استرس زا باشد دو دسته هستند:

1- عواملي که در ميان همه افراد تقريبا مشابه هستند.

2- عواملي که بين افراد مختلف متفاوتند: اين عوامل نتيجه تفاوت در شخصيت انسان ها هستند.

احساس استرس در يک محيط بسيار وابسته به شکل ادراک فرد از محيط مي باشد. به شکل خلا صه مي توان ادراک را فرآيندي دانست که طي آن فرد اطلا عات را از محيط پيرامون، توسط حواس خود، دريافت کرده و پس از آن به وسيله مغز تجزيه و تحليل و ارزيابي مي کند، سه عامل تاثيرگذار بر ادراک نقش بسيار مهمي دارند: الف - وضع روحي انسان در آن لحظه و حال و هواي محيط در زمان ادراک ب - خلق و خوي شخصي که چيزي است نقش گرفته و ساخته شده از تمامي تجربيات و وقايع گذشته شخص بيننده. پ - عوامل موروثي و زمينه اجتماعي، رواني يعني عواملي که نه از طريق ياد گرفتن به وجود آمده اند و نه از راه تجربه. اين تفاوت ها در افراد سبب مي شود که افراد تجربه هايي متفاوت از ادراک يک فضا را داشته باشند، ادراکات محيطي ممکن است متفاوت از يکديگر، باشند.

جمع بندي:
تقريبا براي هر فردي تجربه کلا فه شدن بر اثر سر و صدا، گرما يا رطوبت و شرجي هوا پيش آمده است. از سويي ديگر گاهي اتفاق افتاده که با ورود به فضا يا مکاني بدون اينکه دليل خاصي داشته باشد احساس دلهره و اضطراب کند. در روانشناسي محيط مورد نخست با عنوان استرس زاهاي محيطي شناخته مي شود، عوامل استرس زاي محيطي، عواملي هستند که معمولا به علت تهديدآميز بودن «ايجاد واکنش عاطفي منفي مي کنند». شدت اين واکنش در افراد مختلف متفاوت است. ادراک محيط نقش زيادي در ايجاد احساس استرس دارد. بخشي از عوامل موثر بر ادراک شخصي است مانند تجارب، ژنتيک و... جدا از عوامل شخصي که بر نحوه ادراک فرد از محيط به عنوان فضايي استرس زا نقش دارد، برخي عوامل ادراکي هستند که ممکن است افراد را درباره محيط اطراف دچار اضطراب کنند. آزمايشات نشان داده اند که انسان در صورتي که در حالت بي خبري مطلق از محيط اطراف باشد يا اطلا عات رسيده به فرد از محيط اطراف به حدي کم باشد که وي قادر نباشد شناخت از محيط اطراف خود را گسترش دهد، يا از سويي ديگر حجم اطلا عات رسيده به فرد به حدي زياد باشد که ديگر قادر به تجزيه و تحليل و پرداخت اطلا عات نباشد دچار حالا ت رواني نامطلوب مانند احساس کسالت، وحشت بي اساس و کابوس بيني و... خواهد شد.برگرفته از نوشته های آقای دکتر آتش پور